Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024

Νέα ξεκινήματα: Μαθήματα Κατατακτήριες Ψυχολογίας Παντείου

 Προς τα πού κατευθύνομαι;

Μόνο όταν βρούμε την απάντηση σ’ αυτήν την ερώτηση παύουμε να είμαστε χαμένοι.

Μόνο όταν πάψουμε να είμαστε χαμένοι θα βρούμε την εσωτερική ηρεμία όσων ξέρουν ότι είναι στον σωστό δρόμο.

Μόνο με τη σιγουριά ότι είμαστε στον σωστό δρόμο, θα νιώσουμε ολοκληρωμένοι, θα πάψουμε να ανησυχούμε και θα νιώσουμε ευτυχείς.

Μπουκάι

 


Οι κατατακτήριες εξετάσεις είναι ένα απαιτητικό εγχείρημα, το οποίο απαιτεί χρόνο, κόπο και χρήμα… το οποίο χρειάζεται να επενδύσουμε…

Πολλοί δυσκολεύονται να πάρουν την απόφαση να ξεκινήσουν, παρόλο που η ψυχολογία αποτελεί μια μεγάλη, κρυφή αγάπη τους… ένα απωθημένο ή ένα απραγματοποίητο όνειρο. Μια δύσκολη απόφαση με αβέβαιη πορεία… με πίεση, εντάσεις και αμφίθυμα συναισθήματα. Και υπάρχουν πολλά ερωτήματα που έρχονται και ξαναέρχονται στο μυαλό μας: Πόσοι θα δώσουν; Είναι αξιοκρατική η διαδικασία; Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός; Και αν δεν περάσω θα πάει χαμένος τόσος κόπος;

Μια αναμέτρηση πρώτα με τον ίδιο μας τον εαυτό και μετά με τους άλλους που συμμετέχουν σε αυτές τις εξετάσεις. Πόσο εμείς μπορούμε να πειθαρχήσουμε τον εαυτό μας; Πόσο μπορούμε να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας; Πόσο σταθεροί μπορούμε να μείνουμε στην απόφασή μας; Πόσο έχουμε φανταστεί τον εαυτό μας σε αυτό το επάγγελμα;

Αν λοιπόν κάποιος επιθυμεί να γνωρίσει περισσότερο την ψυχολογία και να έρθει σε επαφή με τις κατατακτήριες εξετάσεις είναι η κατάλληλη περίοδος: για αυτές τις εξετάσεις όσο πιο νωρίς ξεκινήσει κάποιος τόσο καλύτερα… οπότε ξεκινώντας τώρα το διάβασμα μπορεί να φτάσει κατάλληλα προετοιμασμένος στις εξετάσεις.

Τα φετινά μαθήματα ξεκινάνε… μπορείτε να μας ρωτήσετε…

psychokatataktiries@gmail.com

6949866593

210-5152936

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2024

Αποτελέσματα Ψυχολογίας Φλώρινας 2023

 Συγχαρητήρια σε όλες τις επιτυχούσες

Έξι γυναίκες διαφορετικών ηλικιών, σπουδών και αντικειμένων εργασίας μας εμπιστεύτηκαν και κάναμε μαζί αυτή την πορεία της προετοιμασίας μέχρι τις εξετάσεις του προηγούμενου Δεκεμβρίου. Και έφτασαν στις εξετάσεις και πέτυχαν τον στόχο τους: να σπουδάσουν ψυχολογία. Έξι γυναίκες από διαφορετική περιοχή της Ελλάδας με διαφορετική πορεία μέχρι τώρα επέλεξαν και κατάφεραν να πετύχουν στις κατατακτήριες εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, στο τμήμα Ψυχολογίας, στη Φλώρινα. 

 


 

Σας ευχαριστούμε για αυτή την όμορφη διαδρομή. Καλή αρχή στις νέες σπουδές σας.

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2023

Θέματα Κατατακτηρίων Εξετάσεων Ψυχολογίας Φλώρινας 2023

Κοινωνική ψυχολογία

α. Το πείραμα του Milgram και κριτική

β. Θεωρία Κοινωνικής Ταυτότητας και διαδικασίες ευκρίνειας κοινωνικής ταυτότητας

 

 

Προσωπικότητα

Α. Ένστικτο θανάτου

Β. Συλλογικό Ασυνείδητο

Γ. Το σύμπτωμα στην ψυχαναλυτική θεωρία

 

 

Γνωστική ψυχολογία

A. Φαινόμενο Stroop. Σε ποιο είδος προσοχής αναφέρεται;

B. Κοκτέιλ πάρτι. Σε ποιο είδος προσοχής αναφέρεται;

 

 

Θέματα Κατατακτήριες Εξετάσεις Ψυχολογίας Παντείου 2023

 

ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

1. Περιγράψτε τους όρους:

Ιστορικός ντετερμινισμός, αμοιβαίος/ αμφίδρομος ντετερμινισμός, αρχή επιγενετικής ωρίμανσης, σύμπλεγμα του Ιωνά, υποθετικός φιναλισμός.

2. Περιγράψτε τις διαδικασίες της προσοχής και της παρότρυνσης/ κινήτρου στη μάθηση μέσω παρατήρησης.

 

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Σύγχρονα γνωστικά μοντέλα αλλαγής των στάσεων (διπλής διαδικασίας) και γενετικό μοντέλο επιρροής. Ομοιότητες και διαφορές σε μεθοδολογικό, επιστημολογικό και θεωρητικό επίπεδο: αναφορικά με τη συμμόρφωση και την καινοτομία.

 

 

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ

Περιγράψτε σύντομα τέσσερις αδυναμίες (μειονεκτήματα) των πειραματικών σχεδίων της έρευνας.

 

 

 

Αποφευκτική και εξαρτησιακή προσωπικότητα

 Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που φέρει το άτομο και ποιες είναι οι διαπροσωπικές του σχέσεις;

6 Signs of Avoidant Personality Disorder

Αποφευκτική προσωπικότητα

«Αν οι άλλοι γνωρίσουν ποιος είμαι πραγματικά θα με απορρίψουν».

Το άτομο αποφεύγει επαγγελματικές δραστηριότητες που απαιτούν σημαντική διαπροσωπική επαφή, καθώς και τις στενές διαπροσωπικές σχέσεις. Ο κύριος λόγος της αποφυγής είναι ο φόβος για κριτική και απόρριψη. Το άτομο δεν επιθυμεί να έρθει κοντά ή να εμπλακεί με τους άλλους, εκτός αν θεωρεί ότι είναι αρεστό και αποδεκτό από την άλλη πλευρά. Είναι συγκρατημένο με τις στενές σχέσεις από φόβο μήπως γελοιοποιηθεί ή ντροπιαστεί. Ασχολείται με την πιθανότητα της κριτικής και της απόρριψης από τους άλλους. Εμφανίζει συστολή σε άγνωστες διαπροσωπικές καταστάσεις, επειδή αισθάνεται ανεπάρκεια. Πιστεύει πως είναι κατώτερος, αδέξιος και μη ελκυστικός σε σύγκριση με τους άλλους ανθρώπους γύρω του. Διστάζει υπερβολικά να δοκιμάσει καινούργια πράγματα, καθώς φοβάται ότι θα βρεθεί σε κάποια κατάσταση όπου θα ντροπιαστεί. Πολλές φορές ο ίδιος περιορίζει τον εαυτό του και αποφεύγει κοινωνικές καταστάσεις και ανθρώπους.

 

Εξαρτησιακή προσωπικότητα

«Έχω ανάγκη τους άλλους, για να επιβιώσω, και χρειάζομαι διαρκή ενθάρρυνση και επιβεβαίωση».

Το άτομο με εξαρτησιακή προσωπικότητα δεν μπορεί να πάρει μόνο του αποφάσεις, καθώς έχει ανάγκη συμβουλές και διαβεβαίωση από τους άλλους σε υπερβολικό βαθμό. Το ίδιο δεν επιθυμεί να έχει την ευθύνη στους περισσότερους τομείς της ζωής του, για αυτό προτιμά να την έχει κάποιος άλλος. Δυσκολεύεται να κάνει πράγματα μόνο του, καθώς δεν έχει αυτοπεποίθηση. Νιώθει αβοήθητο, όταν είναι μόνο του, επειδή δεν έχει εμπιστοσύνη στις ικανότητές του και δεν μπορεί να χειρίζεται καταστάσεις χωρίς τη βοήθεια των άλλων. Σε περίπτωση που χάσει μια σχέση θα πρέπει πολύ γρήγορα να την αντικαταστήσει από κάποια νέα σχέση, καθώς φοβάται ότι δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να ζήσει χωρίς τη βοήθεια από τους άλλους. Το άτομο αποφεύγει ευθύνες και υποχρεώσεις και διαρκώς έχει ανάγκη για υποστήριξη και καθοδήγηση από τους άλλους. Έχει έντονη ανάγκη φροντίδας από τους άλλους, ενώ για να μη χάσει κάποιον μπορεί να βάλει σε δεύτερη μοίρα τις ανάγκες του. Έχει τον φόβο της εγκατάλειψης και νιώθει άβολα να μένει μόνος. Είναι ευαίσθητος στην κριτική και την απόρριψη από τους άλλους, γιατί νιώθει ότι δεν μπορεί να στηριχθεί στον εαυτό του.

 

Πρόκειται για δύο διαταραχές προσωπικότητας που βρίσκονται στην τρίτη κατηγορία με βασικό στοιχείο το άγχος, καθώς το άτομο νιώθει ανεπαρκές. Το άτομο μπορεί να περάσει από το ένα άκρο στο άλλο. Προσπαθώντας να αποφύγει την εξάρτηση και την επανάληψη μιας αποτυχημένης σχέσης ή τη ματαίωση που έχει ζήσει από ανθρώπους μπορεί να υιοθετήσει χαρακτηριστικά αποφευκτικής προσωπικότητας, αποφεύγοντας τον συναισθηματικό πόνο και τις στενές σχέσεις. Η διατήρηση μιας απόστασης αποτελεί έναν τρόπο αυτοπροστασίας για όσους θέλουν να αποφύγουν συναισθήματα απόρριψης, εγκατάλειψης ή το αίσθημα ότι δεν είναι αρεστοί ή αγαπητοί. Το άτομο δεν προσπαθεί να κάνει σχέσεις και συχνά φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρεται να συνάψει σχέσεις με τους άλλους.

 

Πηγή:

Kring, A.M., Davinson, G.C., Seale, J.M. & Johnson, S.I. (2010), Ψυχοπαθολογία. Αθήνα: Gutenberg.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2023

Διεργασιακά λάθη: στρεβλώσεις της σκέψης

 Μια προσέγγιση της γνωσιακής- συμπεριφοριστικής θεραπείας

Συνθετική Προσέγγιση | Εκπαίδευση στην ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων

Συχνά οδηγούμαστε σε διαστρεβλωμένους τρόπους σκέψης, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε σε λανθασμένα και πολλές φορές αγχωτικά ή τραυματικά συμπεράσματα.

Σύμφωνα με τη γνωσιακή- συμπεριφοριστική προσέγγιση τα πιο συχνά διεργασιακά λάθη είναι τα εξής:

1. Διπολική σκέψη: μια σκέψη ‘άσπρο ή μαύρο’, η οποία είναι άκαμπτη και απόλυτη. Δεν υπάρχουν για το άτομο ενδιάμεσες αποχρώσεις. Π.χ. «Όποιος δεν είναι καλός είναι κακός».

2. Υπεργενίκευση: ένα και μόνο αρνητικό γεγονός μπορεί να αποτελέσει τμήμα μιας ατέλειωτης καταστροφικής αλυσίδας. Το άτομο συχνά χρησιμοποιεί λέξεις, όπως πάντα, ποτέ, τίποτα, όλοι… Π.χ. «Δεν πήγα καλά σε αυτές τις εξετάσεις, πάντα αποτυγχάνω, ποτέ δε θα καταφέρω τίποτα στη ζωή μου».

3. Νοητικό φίλτρο: ένα στοιχείο μιας κατάστασης, συνήθως αρνητικό, μπορεί να χρωματίσει ολόκληρη την κατάσταση. Π.χ. «Ολόκληρες οι καλοκαιρινές διακοπές χαρακτηρίζονται αποτυχία επειδή μια βραδιά συνέβη ένας ασήμαντος τσακωμός».

4. Ελαχιστοποίηση θετικών- μεγιστοποίηση αρνητικών: αυτά συμβαίνουν ταυτόχρονα. Το άτομο επικεντρώνεται στα αρνητικά γνωρίσματα και παραγνωρίζει τα θετικά. Π.χ. «Ένας φοιτητής παίρνει καλούς βαθμούς στα μαθήματα και δε δίνει σημασία, ενώ όταν πάρει ένα κακό βαθμό αισθάνεται ότι χάθηκε ο κόσμος».

5. Αυθαίρετο συμπέρασμα: Χωρίς να υπάρχουν αρκετές ενδείξεις το άτομο βγάζει συμπεράσματα που συνήθως απέχουν από την πραγματικότητα και σε μεγάλο βαθμό στηρίζονται σε αυτά που σκέφτεται ήδη. Π.χ. «Συναντάμε έναν γνωστό μας στον δρόμο και δεν μας μιλάει. Σκεφτόμαστε ότι δεν μας συμπαθεί, ότι δε θέλει να μας ξαναδεί μπροστά του, ενώ μπορεί απλά να μην μας είδε».

6. Συναισθηματική λογική: Σκεφτόμαστε με βάση αυτό που αισθανόμαστε. Δηλαδή βγάζουμε συμπεράσματα με κριτήριο τα συναισθήματά του. «Αφού έτσι αισθάνομαι έτσι είναι και στην πραγματικότητα». Π.χ. «Νιώθω άχρηστος, άρα είμαι άχρηστος».

7. Μεγιστοποίηση- Ελαχιστοποίηση: Η σημασία των πραγμάτων αξιολογείται δυσανάλογα σε σχέση με την πραγματικότητα. Το άτομο ακυρώνει ή ελαχιστοποιεί κάθε θετικό που συμβαίνει στη ζωή του. Π.χ. «Δεν σημαίνει και τίποτα για μένα ότι βοήθησα έναν ηλικιωμένο να περάσει τον δρόμο». «Δεν σημαίνει και τίποτα ότι πέτυχα σ’ αυτές τις εξετάσεις».

8. Πρέπει- Δεν πρέπει: Το άτομο λειτουργεί με βάση απόλυτους κανόνες του τύπου «πρέπει να είσαι ο καλύτερος, δεν πρέπει να φέρεσαι επιθετικά, πρέπει να είσαι καλό παιδί…». Όταν οι αυστηροί αυτοί κανόνες απευθύνονται στον εαυτό προκαλούν ενοχές, ενώ όταν απευθύνονται στους άλλους προκαλούν θυμό. Π.χ. «Πρέπει να κάνω αυτό που θέλουν οι άλλοι, για να μη σκεφτούν κάτι αρνητικό».

9. Εσφαλμένη τιτλοφόρηση: Μια τυχαία συμπεριφορά εκλαμβάνεται ως χαρακτηριστική της προσωπικότητας. Π.χ. «Μου έπεσε το ποτήρι από το χέρι, άρα είμαι απρόσεχτος στη ζωή μου». «Τα παιδιά δεν κάθονται ήσυχα, άρα είναι άτακτα και φιασαριόζικα» (ετικέτα).

10. Προσωποποίηση: το άτομο αγνοεί ή αδιαφορεί για τους εξωτερικούς παράγοντες, εστιάζοντας στον ίδιο τον εαυτό. Σε μια αρνητική συνήθως κατάσταση θεωρεί ότι το πρόβλημα αποδίδεται στο ίδιο το πρόσωπο. Π.χ. «Το πλοίο έπαθε βλάβη γιατί ήμουν εγώ μέσα».

 

Πηγή:

 Προσωπικότητα: Θεωρίες, κλινική πρακτική και έρευνα. Ποταμιάνος & Αναγνωστόπουλος. Αθήνα: Παπαζήση. 

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.